Sophie Bekkering

​

Boomgrens

 

Bomen hebben al lang mijn onbegrensde aandacht. Ik ben ze gevolgd tot aan de Alpen, tot aan de boomgrens. Daar zijn de bomen veelal solitaire overlevers op de rotsen.  Inmiddels stijg ik hoger voorbij de boomgrens, daar nemen de rotsen het beeld over. Stenen gevormd door een eeuwenlang natuurlijk proces.

Mij  fascineert de waarde die de natuur heeft voor de mens op zich en als metafoor voor zijn psyche.

De veerkracht en de eeuwigheidswaarde van de natuurlijke processen kunnen de soms destructieve invloed van de mens op de natuur relativeren. Dat inspireert mij en geeft mij rust, dat kan ook voor anderen gelden.

Ik werk geregeld  in Zwitserland. Op locatie maak ik tekeningen en ook olieverven. Die werken scherpen mijn geheugen en brengen mij op ideeën.

Zo wordt de ervaring die door mij

buiten in de Alpen is opgedaan op

het doek uitgebreid en versterkt.

​

​